Usta sanatçı Yılmaz Gruda, Türk Sineması’nın efsane ismi Hülya Koçyiğit’in ‘Film Gibi Hayatlar’ programına konuk oldu. 63 yıllık sinema hayatında yüzlerce tiyatro oyunu 250’nin üstünde filmde rol alan Gruda, Yeşilçam’daki birlik beraberliği çok özlediğini söyledi.
Samimi açıklamalarda bulunan 91 yaşındaki oyuncu, o dönemlerde yönetmenlerin birbirine çok bağlı olduğunu ifade etti.
“TÜRK SİNEMASI’NI İŞLETMECİLER YÖNETİYORDU”
Yılmaz Gruda, “Bir nevi yönetmen aynı zamanda prodüktördü. Ve o dönemde bildiğim kadarıyla Türk Sineması’nı işletmeciler yönetiyordu. Yapımcı açıyordu telefonu ‘Alo, şu oyuncuları bir araya getir, şimdi ben senden bu üçlüyü istiyorum. Hatta şu oyuncu yolda yürürken başına tuğla düşsün. Onu şu oyuncu bulsun eve götürsün iyileştirsin. En sonunda da senaryoyu da yazın’ deyip bitiriyordu.” ifadelerini kullandı.
“AYAĞIMIN ALTINA MASA KOYDU”
‘Karakolda Ayna Var’ filminin setinde Fatma Girik’in bir sahnede kendisini boğulmaktan kurtardığını belirten Gruda, anısını şu sözlerle anlattı:
Emirgan’da bir köşk vardı. Arka taraftaki saati görüyordum, binaya aitti. Çok pahalı, bir dakika dahi geçirirsen yandın, herkes yevmiyesinden ödemek zorunda. Sette 20-30 kişi vardı. Eğer ‘Ölüyorum ben, kaldırın şunu.’ desen bir saat gitti. Saate bakıyorum daha beş dakika var. Bütün o gerginlik sırasında nefes yok, gittim gidiyorum. ‘Yılmaz dayan.’ diyorum. ‘Stop!’ desem, ‘Beni çözün.’ desem bitecek… 100 liraya 45 liraya kırdırıyorsun. Çünkü öyle paraya ihtiyaç var. Kostümler senin kostümlerin vs. Bütün herkes biliyorum alamayacak o gün parasını. Bunu kahramanlık olsun diye anlatmıyorum. Bir hadiseyi anlatıyorum.
Fatma da seyrediyor aşağıda. ‘Sizin ben…’ diye ayağa kalktı Fatma… O Fatma koca masayı aldı benim altıma koydu. Oradan bir sandalye aldı onun üstüne koydu ve Fatma uçtu, sandalyeye oturdu. Ne yaptı geldi beni kaldırdı. Prodüktör ‘Fatmacığım biliyorsun…’ derken Fatma, ‘Kes benim paramdan, kes!’ dedi.
“HALKTAN ALDIĞIMI ONLARA VERMEK İSTİYORUM”
Ayrıca halkın kendinden olanları vermenin bir borcu olduğunu ifade eden Yılmaz usta sanatçı, “Ben halkan aldığımı onlara vermek istiyorum. Ben bu halkı seviyorum. Bu köylümüzü seviyorum. Herkesi seviyorum.” dedi.
Yılmaz Gruda, daha sonra sözlerini şöyle sürdürdü:
‘Madem bende bunlar var ben de gücümün yettiği kadar bunları halka vereyim.’ dedim. Nasıl verdim? Şiirle verdim, romanla verdim. Ve büyük bir zevkle, yapabileceğim her şey bu… Yılmaz Gruda’yı göklere çıkarmak değil bu! Borç ödemek, benim borcum bu, görevim bu.
